Interview Hardhoofd/ Vivian Mac Gillavry, 2022

Read the article here at the website of Hardhoofd

Thesis: Nu Dit - Script voor een verkenning van ruimte, 2021

Ruimte als suggestie 

Zo was het. Daar liepen we. Je kunt daar gaan staan, dan zie je het.
Als je nu vooruit kijkt, zie je het einde. Daar liepen we naartoe.
Kom, we lopen verder. Ik heb een rode jas aan. Het is koud.
We lopen en om ons heen is niets. Zelfs de horizon is niet aan te wijzen.
Zee en lucht zijn één. Ja in de verte zien we iets, contouren, van een eiland. Vaag.

Het lijkt of de ruimte hier een suggestie is, een voorstel.
Dat de ruimte meer kan zijn dan wat er feitelijk aanwezig is.
De contouren zijn er, verder is het aan ons. Er is alleen deze schets met elementen. De ruimte die je ziet is een plek die je zelf kunt invullen, je eigen kunt maken.

Het betreden van een ruimte

Ik teken een grote recht­hoek in het zand.
Het is een deur. Achter die deur is de aarde.
Ik wil de aarde binnenlopen en ga op de deur
liggen met mijn gezicht in het zand.
Ik maak een loopbeweging.
Hart tegen aarde.

Verhaal als ruimte

In Athene worden de voertuigen voor openbaar vervoer ‘metaphorai’ genoemd.
Om naar werk of huis te gaan, neemt men een ‘metafoor’, een bus of trein.
Michel de Certeau betoogt dat ook verhalen die naam kunnen krijgen:
elke dag doorkruisen en orga­niseren ze plekken. Ze selecteren plekken
en verbinden ze met elkaar, we maken zinnen en reisroutes van hen.
Verhalen zijn ruimtelijke trajecten.